Нарадзіўся Фердынант Рушчыц у в. Багданава ў сям’і абяднелага шляхціча. У мастацтва Рушчыц прыйшоў не адразу. У 1890 ён паступіў на юрыдычны факультэт Пецярбургскага універсітэта, але кар’ераюрыста не вабіла юнака. Ужо праз два гады ён пераводзіцца ў Акадэмію Мастацтваў. Спачатку займаецца ў майстэрні вядомага рускага мастака І. Шышкіна, а затым – у А. Куінджы. Пасля вяртанн з Пецярбургу мастак пасяліўся ў Багданаве. І менавіта тут, на Радзіме, у Багданаве, найбольш праявіўся талент мастака: створаны карціны "Зямляк” (зараз знаходзіцца ў музеі Я. Купалы ў Мінску), "У свет”, "Эмігранты”. У 1903 г. карціны Рушчыца экспанаваліся у Пецярбургу і Варшаве. Яны прынеслі славу мастаку. Яго запрасілі ў Варшаўскую акадэмію мастацтваў на пасаду пр
... Читать дальше »
У 1806-1892 гг.у Валожыне дзейнічала яўрэйская духоўная акадэмія (ешыбот), дзе вучылася больш за 400 студэнтаў з Расіі, Англіі, Сірыі і іншых краін. Валожын называлі “Рымам літоўскіх яўрэяў”. Не трэба думаць, што гэта была вышэйшая духоўная ўстанова. Яна была ў рангу сярэдняй духоўнай установы, але мела вельмі высокі аўтарытэт. Нездарма хадзіла гаворка: “Вучоны, як рабін Валожынскі”.
У выніку Люблінскай уніі (1569 г.) утварыўся дзяржаўна – палітычны саюз ВКЛ з Польшчай. Была створана федэратыўная зямля – Рэч Паспалітая. ВКЛ захавала пэўную самастойнасць.
У 1614 годзе Валожын набыў магнат Стужка, які прыняў каталіцкую веру. Менавіта Стужка заснаваў у Валожыне (... Читать дальше »
Першымі ўладарамі Валожына былі князі Валожынскія – пяць братоў.
Валожын ў 14 ст. быў цэнтрам ўдзельнага княства. У той час вялікія літоўскія князі кіравалі такімі ўдзельнымі княствамі праз сваіх намеснікаў. Трэба адзначыць, што ў канцы 14 ст. ВКЛ падвяргалася спусташальным набегам нямецкіх рыцараў. Гэтыя і іншыя прычыны прывялі да Крэўскай уніі
... Читать дальше »
1407 г. – першае ўпамінанне пра горад у нямецкай хроніцы. 1413 г. – паводле Гарадзельскай уніі, тэрыторыя сучаснага раёна ўвайшла у склад Віленскага ваяводства. 1431 г. – назва “Валожын” сустракаецца ў лісце вялікага князя Літоўскага Баляслава Свідрыгайлы, пасланым 16 снежня Вялікаму Магістру Лівонскага ордэна. 1440 г. – Валожын належыць легендарным князям Валожынскім і быў канфіскаваны у іх за удзел у замове супраць вялікага князя ВКЛ у 1445г. 1445-1447 гг. – Валожын уласнасць вялікага князя Казіміра. 1447 г. – вялікі князь Казімір падараваў Валожын троцкаму ваяводу Я. Манівідавічу. 1458г
... Читать дальше »
Сярод некалькіх паданняў і легенд, якія расказваюць аб паходжанні назвы горада Валожына, найбольш распаўсюджанай з’яўляецца гэта. Месца, дзе цяпер знаходзіцца горад, ляжала на шляху перагону валоў на забой або продаж з Мінска ў Гродна, і было яно вельмі зручным для адпачынку і начлегу. Спакойная рэчка, раней даступная для лодак і невялікіх струг, і прасторная паша дазвалялі добра адпачыць і людзям, і жывёле. А калі прыходзіў час зноў адпраўляцца ў няблізкую дарогу, старэйшы з пагоншчыкаў падымаў сваіх таварышаў крыкам: “Валы, жэнь! Валы, жэнь!” Жэнь – значыць, гані. Так і сталі называць гэта месца Валыжэнь, а разам з ім і паселішча, якое, магчыма, пачалося з карчмы прадпрымальнага гандляра. Ну, а час ужо зрабіў сваю спр
... Читать дальше »
HASH(0x449e278)