У выніку Люблінскай уніі (1569 г.) утварыўся дзяржаўна – палітычны саюз ВКЛ з Польшчай. Была створана федэратыўная зямля – Рэч Паспалітая. ВКЛ захавала пэўную самастойнасць.
У 1614 годзе Валожын набыў магнат Стужка, які прыняў каталіцкую веру. Менавіта Стужка заснаваў у Валожыне (1682 г.) бернардзінскі манастыр, а пры ім школу.
У канцы 17-пач. 18 ст. Валожынскае староства ўвайшло ў склад Ашмянскага павета, Віленскага ваяводства. У другой палове 17 ст. пачынаецца заняпадфольваркавай гаспадаркі. Асобныя фальваркі ліквідуюцца, іх землі перадаюцца сялянам-чыншчыкам, а сяляне пераводзяцца з чыншчыны на аброк. Адна з прычын гэтага – гаспадарчыя цяжкасці ў асобных маёнтках, выкліканыя вайной паміж Расіяй і Рэччу Паспалітай (1654-1666 гг.).
У 1713 годзе Валожын купляе Уладзіслаў Даенкоф. Расшыраецца фальваркавая гаспадарка, расце памешчыцкае прамысловае прадпрымальніцтва. Гэтаму спрыяла спыненне ваенных дзеянняў. Канчалася 18 стагоддзе. Адбыўся друі падзел Рэчы Паспалітай. Рускія войскі ўступілі ў Валожын у чэрвіні 1793 года. Войскі Пруссіі і Аўстрыі занялі намечаныя пры падзеле іншыя тэрыторыі. Беларусь жа ўвайшла ў склад Расіі.